Yetişkin insanlar rakamları pek sever. Onlara yeni bir arkadaştan söz etseniz, asla Öze değgin bir şey sormazlar size. Hiçbir zaman şöyle demezler: "Ses tonu nasıl? Hangi oyunları sever? Kelebek koleksiyonu yapar mı?" Hep şöyle sorarlar: "Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor?" Onu ancak bu soruların yanıtını alınca tanıklarını sanırlar. Büyüklere "Pembe tuğladan bir ev gördüm, pencerelerinde sardunya çiçekleri, çatısında güvercinler vardı," deseniz, bir türlü kafalarında canlandırmazlar o evi. Onlara "Yüz bin franklık bir ev gördüm.” demek gerekir. "Ay ne güzel ev!" diye çığlık atarlar işte o zaman.
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.