Bhr: “Sanki gökyüzü sessizce öpmüştü yeryüzünü/şimdi çiçeklerin pırıltısında onu düşlesin diye./Benim ruhum da iyice açtı kanatlarını/uçtu geniş topraklar üstünden, evine uçarcasına.”

“Sanki gökyüzü sessizce öpmüştü yeryüzünü/şimdi çiçeklerin pırıltısında onu düşlesin diye./Benim ruhum da iyice açtı kanatlarını/uçtu geniş topraklar üstünden, evine uçarcasına.”