Şehre iniyorum ve güçlü, ısırgan, soğuk bir rüzgarın içinden geçerek ne sıkıcı zamanlarda yaşadığımızı düşünüyorum. Bizim trajedimiz de bu işte: Sick boy gibi yıkıcı sömürgenler ya da Carolyn gibi ruhsuz fırsatçılar dışında kimsenin içinde gerçek tutku yok. Geriye kalanlar onları çevreleyen pislik ve vasatlık tarafından mağlup edilmiş. Seksenlerin kelimesi "ben," doksanların ki "şey" ise, milenyumun kelimesi de "imsi." Herkesin muğlak ve sınırlı olması gerekiyor. Eskiden madde önemliydi, sonra tarz her şey oldu. Şimdi ise "miş" gibi yapılıyor. Onların gerçek olduklarını sanmıştım oysa, Simon ve diğerlerinin.
Sayfa 428Kitabı okudu
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.