Kimi zaman da dizlerime kadar gömüldüğüm derinliklerinden ufku hiç göremiyorum; nereden geldiğimi, nereye gideceğimi bilmediğim, amacı belirsiz bir yolculuğa devam etmek için debeleniyorum. Dünya örtülmüş, içindeki yaşam, eski taş duvarlar arasında derin kar birikintilerine gömülmüş, çekip çıkaramadığım koyunlar gibi yavaşça boğuluyor. Her şey saklanmış, ışığı bulmalarını engellemek için sıkıca sarıldığım sırlar bile; dünya öyle sonsuz genişliyor ki onu tek bir çerçeveye sığdıramıyorum ve gözlerimi kıstığımda bunu sadece rüzgârın savurduğu karın gözüme girmesini engellemek için yapıyorum. Her şeyin bir amacı olmalı ve ben de ya amacımı bulmalı ya da yorgunluğuma teslim olup başımı bu donmuş toprakların yumuşak karlardan yastığına yaslama ısrarına boyun eğmeliyim.
Sayfa 1 - 2. BASIM: ARALIK 2022 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.