Tahsin Yücel 'in Peygamberin Son Beş günü isimli kitabını elime ilk aldığımda kitabın kapak resmi ve adından yola çıkarak sanırım, bütün anlam arayışlarına karşılık gelecek peygamber sozü bilgeliğinde düşüncelerin anlatılarak hayata dair söylenecek her şeyin söylenerek kalemin kırıldığı bir roman okuyacağım duygusuna kapıldım. Tabii ki içerik hiç de öyle değildi. Gerçek bir hayat hikayesini iki sıkı dosttan Marksçı bir ozan olanın ölümünden sonra sağlam bir kapitalist olan diğerinin isteği üzerine anlatı şeklinde yazılması için gösterdiği çabalardan sonra ortaya çıkan aşırı sol metni yayınlatmaktan vazgeçmesi, hatta yayını engelleme girişimleri nedeniyle yazarlarca tekniğin romana dönüştürülerek basılmasına dair başta yapılan zorunlu açıklamayı keşke romanın sonunda yapsalardı da bu bilgiyle yer yer kişileştirdiğim karakterlere öfke duymasaydım. Romanın iki ana karakterinden biri olan Marksçı ozan Rahmi Sönmez ile diğeri Fehmi Gülmez derin bir dostluğu paylaşırlar. Ozan ' ın Marksçı 'lığı üniversitede hayatlarına giren Feride' nin Marksçı Sosyalist düşünceye olan derin bağlılığının etkisiyle başlar, bu fikre olan inancı ve sonrasındaki paylaşımlarıyla gelişen felsefi ve ekonomik görüşlerini aktarma özelliği ona peygamber isminin takılmasına neden olacaktır. Bu siyasi birikimin olustugu dönemin anlatıldığı Feride'li bölüm okurken beni hayli sıktı diyebilirim. Ozan' ın Feride'ye yazdığı aşk şiirlerinin değersiz görülüp yırtıldığı bölümde Feride'ye hayli kızdım. Kavgaya devrime dair olmayan şiirleri şiirden saymaması inandığı değerlere körü körüne bağlılığını hissettirdi. Rahmi Sönmez açısından hikaye Feride ile evlilik , Feride ' nin ölümü, bebek Feride'ye bakmak icin eski sevgili Zarife' nin gelişi, çocuğu annesi gibi bir devrimci olarak yetiştirmek isterken büyüyen Feride'nin tam tersi bir yaşama kaçışı, sonrasında doğan torun Nazım ve Feride'nin Amerika'lı askerle kaçarak çocuğunu bırakması akışında ilerlerken , Fehmi Gülmez iş hayatında merdivenleri dev adımlarla çıkacak ve sermayenin güçlü bir ferdi olacaktır. Bütün yol arkadaşları sıkıyönetimde tutuklanırken Rahmi' nin tutuklanmayışı nedeniyle ozanlığının sorgulanması, dışlanması ve yalnızlığı, kendiyle yaptığı içsel konuşmalar romanın en güçlü bölümleriydi diyebilirim. Torun Nazım 'ı da değerli bulduğu tüm fikirlerle bir devrimci olarak yetiştirme çabasına rağmen yaşam biçimiyle tam tersi bir görüntü sergilerken silahlı eylemlerde lider olarak tutuklanmasından sonra zamanın değiştiği devrimin artık farklı yöntemler gerektirdigi duygusuna kapılarak artık delirme noktasında her olayı , durumu devrim öncesinin şartlarına bağlaması, devrimi harekete geçirmek üzere çıktığı yolda paranoyakça her şeyi devrime giden yolla anlamlandırmasi pes artık dedirtmedi değil. Sermayenin ne kadar güçlü olduğuna dair torun Nazım 'ı kurtarmak için özel yasa bile çıkartabileceğine dair Fehmi Gülmez 'in söylemleri de manidardı. Tüm bu yoğun içerik ,yazarın kolay okunur anlaşılır diliyle su gibi akan bir okuma sağladı. Ayrıca kenter, eytişimsel, kılgısal gibi benim için yeni Türkçe kelimeleri de hayatıma kazandırdı.

Peygamberin Son Beş GünüTahsin Yücel · Can Yayınları · 2019694 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

YAMAN