Bazen çokça konuşuyoruz, coşuyoruz, koşmak istiyoruz, deli dolu oluyoruz. Ve bazen de kelimeler cümleler yetmiyor.. Bir kenara çekiliyoruz, kıyıya vuruyoruz. Susuyoruz derin derin. Dile yüktür her kelime o an.. Karda yürürkenki ayak sesi kadardır iç sesimiz.. Kardaki ayak izleri gibi iz bırakır o çetin düşünceler, iç çekişler, içe çekilişler.. Dudak titrer, gözler ıslanır o vakitler.. Sanki bir fırtına kopacak.. Sanki bir doğum gerçekleşecek. Belirsiz bekleyişler..