"Varsın yanında kimse olmasın, ben yanındayım kulum!"
Gözü yaşlı gecelerin sabahında beni teselli edecek bir hediye gönderen, "Varsın yanında kimse olmasın, ben yanındayım kulum!" diyen, o kadar hatama, kusuruma rağmen bana hep şefkat ve merhamet gösteren Rabbim vardı. Bana şah damarımdan da yakın olan, bu hüzün dolu kalbimi kendisini sevmem için yaratan Allah'ım vardı.
Sonra da zaman zaman şöyle düşünerek kendimi teselli etmeye çalıştım. Kişi sevdiğini her daim yakınında ister ya, belki de, inşallah Rabbim bu aciz, garip kulunu seviyordur da, kendine yakın olayım diye, sevinçte, hüzünde ona koşayım diye bana bu hissiyatı vermiştir, dedim. Belki de bu bir imtihan değil; ikramlardan bir ikramdır, dedim.
·
28 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.