Ahhh ne güzel kitaptın sen... Aşk neydi, nasıl hissedilirdi bilmezdim ama o kadar güzel anlatılmış ki kitapta bazen durup düşünmeden edemedim gerçek sevgi bu diye. Va asıl sorun şu ki gerçek sevgi bu ise şimdiki ne?... Her insanın hayatının beş vaktinin olduğunu anladım ben de. Beş vakit... Tıpkı günün beş vakti gibi ömrün de beş vakti.... Kitap Hz Aişe'e annemizin ağzından aktarılıyor gibi yazılmış ve çok güzel bir üslupla kaleme alınmış. İçinde daha önce bilmiyordum dediğim bir bilgi yoktu pek ama bunun sebebi önceki okumalarım da olabilir ki yine de çok güzel bir şekilde aktı ve sıkılmadan okudum hatta sonlarına doğru okumayı bilerek yavaşlatmak istedim sanki gerçekten onlar aramızdan şimdi gidecek gibi... " Belki de susmaktır bunca kederin varacağı yer..." diye bir cümle geçti sonunda insanın ömrünün yatsı vaktinde. İnsan ilk başta değiştirmek ister, hâyâl kurar, çabalar, değiştirir bazılarını ama bazıları da vardır ki insan sonuna gelince fark eder susmaktır bazen bazı insanların cevabı. Susmakta gizlidir... Ve kendime de okuyanlara da soruyorum biz ömrümüzün hangi vaktindeyiz?...

Hz. AişeSibel Eraslan · Timaş Yayınları · 20141,386 okunma

·

128 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

K.