- Şunu okumayı bırak !
+ Hayır hayır hayır, benim hikayemi yazıp sonra da okuyamayacağımı söyleyemezsin. Sen böylesin işte.
- Tess açıklayabilirim.
+ Hayır, zaten her sayfada yazmışsın. Bitirdim. Bu uyanmamı sağladı.
- Ne demek istiyorsun? Seni kasten incitmek için yazmışım gibi davranıyorsun.
+ Nasıl ? Nasıl hissedeceğimi düşündün?
- Orada yazdıklarını okumama asla izi vermezdin. Ama tüm dünya bunu okuyacaktı. Benimle ilgili şeyleri, babamla ilgili şeyleri.
+ Üzgünüm, yayınlanmasını hiç istemedim. Kafamdakileri çözmek için o günlüğe başladım. Grup terapisinde okumamı istediler, ben de okudum. Ve bir şey başka bir şeye yol açtı.
- İstemeden bir kitap yazdın.
+ Ben bunu böyle olmasını istemedim.
- Kimse bu iğrenç şeyi okumak istemez.
+ Ben de öyle düşündüm. Ama kitabım için bir teklif savaşı var.
- Yanlışlıkla bir kitap yazdın ve bana sormadan yayıncılara mı satacaksın ?
+ Bunun asla böyle olmaması gerekiyordu.
- Olmamalıydı.
+ Tess, kendimden nefret ediyordum. Her gün bununla uğraşmak zorunda kaldım. Bunu insanlara yardımcı olacak bir şeye kanalize edemezsek, yaşadığımız her şeyin ne anlamı var ?
- İnsanların hayatımı okuyup beni yargılamasını istemiyorum.
+ Bu senin hayatın değil Tess. Bu bizim hayatımız. Ve bağışlama ve koşulsuz sevgi hakkında bir hikaye. Ebeveynlerin, bağımlılığın ya da geçmişte her ne olduğunun bir önemi yok. Hiçbir zaman geç değildir. İnsanlar her zaman değişebilir. "Sonra" böyle bir hikaye. Seninle tanıştıktan sonraki yolculuğum.
- Sanırım bu yolculuk bitti.
After-4
·
188 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.