Bir dağ zirvesini geçtim,
Ruhum uçsuz bucaksız özgürlük göğünde süzülüyor;
Dostlarımdan fersah fersah uzağım,
Bulutlar tepeleri gözlerimden saklıyor.
Vadileri sessizlik okyanusu basıyor,
Yolları ve evleri unutuluşun elleri örtüyor;
Kırlar ve tarlalar bembeyaz bir tülün ardında kayboluyor.
Mum ışığı kadar sarı,
Alacakaranlık kadar kırmızı,
Bir bahar bulutu adeta.
Dalgaların şarkıları ve derelerin ezgileri toz duman,
Kalabalıklar sessiz;
Ruhun tüm arzularıyla tam bir uyum içindeki
Ebediyet müziğinden başka ses duymuyorum.
Beyazlara büründüm;
Rahatım yerinde; huzurluyum.