İnsan hayatı çok karmaşık. Bütün aksaklıklara, kusurlara, yanlışlara,kazalara, belalara, ayrılıklara rağmen bir şekilde devam ediyor. Bazen, çok bunaldığınız ya da kırıldığınız anlarda sizin için için bir süreliğine durmasını istiyorsunuz. Ama durmuyor. Hatta çoğu zaman daha da hızlanıyor. Sizin kırgınlıklarınızın, hatalarınızın, kayıplarınızın dünya için ne kadar önemsiz olduğunu göstermeye çalışmış gibi bir hal alıyor. Kendi duygu karmaşanıza odaklandığınız anlarda öyle süratle akmaya başlıyor ki, zamanla bazı şeyleri takip edemiyorsunuz. Takip edemediğiniz bu meseleler gelip ayağınıza dolanıyor ve sizi sertçe yere çalarak nevrinizin dönmesine neden oluyor. Tekrar doğrulduğunuzda sizin karmaşanız dışında dönen dünyayı fark ediyorsunuz ve o andan itibaren yapmanız gereken tek şey düzene ayak uydurmak oluyor.
Evet, düzene ayak uydurduğunuz müddetçe oyuna dâhilsiniz. Düzenin bir parçası olduğunuzda insanlar yüzünüze gülümsüyor, size kibar şeyler söyleyip iyiliğinizi düşünüyormuş gibi davranıyor. Düzene dâhil olduğunuz müddetçe onlardan birisiniz. Aksi olduğunda ise, önemsenmeyip bir köşeye atılıyorsunuz. Sanki size hiç ihtiyaçları yokmuş gibi, bu çark sensiz de döner güzelim derlermiş gibi gözlerini karartıp, yokluğunuzu görmezden geliyorlarlar. Umursamıyor ya da önemsemiyorlar. Ve bu da hiç hoş bir duygu olmuyor, tecrübelerimden biliyorum.
Sayfa 85 - Agapi Yayınları - Pdf-Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.