Bir haber gördüm bir iki gün önce;
Gazze de bir çiftin nikah merasimi yani düğünü yapılıyor idi.
Çok şaşırdım ve hayretler ettim.
Ve sevindim de..
Ebedi hayatla burun buruna iken bile dünyanın hikâyesini hiçe saymıyorlardı.
Oysa ben hiçe saymıştım.
Resmen ebediyette devam etmesinin dileneceğine dair bir nikah idi.
"yaşama daha sıkı tutunun" diyen hocalarımın nasihatini hatırladım.
Sanırım hayatın içinden olmak, işte tam da bu olsa gerek..
Sonra bu genç çifti düşündüm;
Bu mübarek çift ise yuvalarını temelden taçlandırıp firdevsten bir köşk ayırmış gibiler kendilerine..
Rabbim kabul etsin.