Betimleme
Fakat bir şey durmadan zihnini kurcalıyordu. Her zaman düşünmek eğiliminde olduğu gibi bir hayal değil, bir gerçekti bu. Kompartımana henüz girip oturmuştu ki, biraz önce aldığı bileti yırttı, kendisini istasyondan dışarı attı. Kafasının içi karmakarışıktı. Az sonra, sokakta, onu düşündüren, aklını kurcalayan şeyin ne olduğunu birden anımsayıp zihninde biçimlendirmeye başladı. O ana dek farkına varamadığı, uzun zamandan beri onu uğraştıran bu zihin takıntısı tüm açıklığıyla belliydi şimdi. Birkaç saattir, Vesı otelindeyken, hatta oraya gitmeden önce durup dururken çevresinde bir şeyler aramaktaydı. Uzun süre, hatta yarım saat, aklına takılan şeyi unutuyor; sonra kuşkuyla çevresine bakıp yeniden aranmaya başlıyordu.
Sayfa 270
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.