“Sürüne sürüne öğrenilen erkeklik, iktidar vaadiyle iktidarsızlığın bir arada deneyimlendiği bir süreç oluyor. Şişirilmiş varlığıyla, zayıflıklarıyla yüzleşen "erkek adam", akıl adına "tükürdüğünü yalarken" korkularını, dolayısıyla şiddetini, büyütüyor.”
Sayfa 212