İnsanların birbirine yaptığı ahlaksızlığı ve zulmü görmeye alıştığını söylemek yanlış olurdu ama bu şiddet patlamalarını sapkınlık olarak yorumlamaktan çoktan vazgeçmişti. İnsanların iyiliğine olan inancını büyük oranda kaybetmişti. Ona göre şiddet, normdan sapma değildi. Normun ta kendisiydi.
Bunun karamsar bir dünya görüşü olduğunu biliyordu ama kanın kol gezdiği iş sahasında elli yıl çalışmak onu çok ümitsiz bırakmıştı. Cinayetin karanlık çarkının yakıtının asla tükenmeyeceğini biliyordu. En azından onun hayatında. Gerçi hiçbir ademoğlunun bunu görebileceği yoktu.
Sayfa 25Kitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.