Öncelikle kitabı okurken bolca sinir küpüne döndüğümü ve hayal kırıklığına uğradığımı belirtmek isterim. Çok üzüldüm kitabı elimden bıraktığımda. Sanırım son, istediğim gibi bitmesini istemediğim bir sondu Kitabın içeriğinde töre , aile içi şiddet, psikolojik şiddet, kadınlara yapılan haksızlıklar, kadın olmanın zorlukları, kadınlara yüklenilen toplumsal baskılar gibi konular işlenmiş. Karakter bakımından çok geniş bir yelpazeye sahip olması acaba neler olacak diye düşünmeme sebep oldu. Dil ve anlatımının açık ve akıcı olması hikayenin içerisinde kendimi daha rahat bulmamı sağladı. Bazı yerlerde acaba hala var mı bu tarz insanlar demeden geçemediğim çok nokta oldu. Genel anlamda ezilen erkek yoktu yeryüzünde. Yıkılması güç belli başlı kalıplar vardı. Erkekler ağlamaz, ağlatır. Erkekler üşümez üşüyen kadına ceketini verir. Erkekler acı çekmez, acı çektirilirdi bu böyle bilinir böyle de bilinecekti. En çok zoruma giden de burası olmuştu. Neden hep ezilen kadın oluyor yada kadın erkeğin hizmetçisi mi anlamış değilim? Oysa dünya üzerinde yaratılanı sev yaradan 'dan ötürü buyrulmamış mıydı? Neden hep kadınlar mutlu etmekte kocalarını niye bu görev sadece kadına atfedilmişti? Erkeğinin yüzünü güldürmek niye bu kadar önemliydi ki ? Ben çok keyifli okuyamadım arkadaşlar ama size keyifli okumalar diliyorum bolca ihtiyacınız olacak çünkü benim çok ilgimi çekmedi acı çektim resmen okurken Ve şunu anladım okurken ; Bir kadın istediği kadar güzel olsun istediği kadar güzel huylu olsun babası onu sevmezse hiç kimse sevmiyordu tıpkı Keder'in sevilmediği gibi...

Pembe ve YusufCanan Tan · Doğan Kitap · 20146,8bin okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sultan