Benim kalbim,
Dünyanın en güzel kalbiymiş.
Yani küçükken annem öyle söylerdi.
Saçlarımı okşadığı vakit,
İçimde ki mutluluğu anlayamazdım.
Annem anlatırdı bazen,
Mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu.
Ben yine anlayamazdım.
Bir çikolata yada bir şeker yediğin zaman, Nasıl hissediyorsun derdi.
Ben yine o mutluluğu anlatamazdım.
Mutluluk böyle bir şey,
Mutlu olursun ama mutluluğunu anlatamazsın derdi.
Aslında her şeyi anlardım,
Fakat saçlarımı okşasın diye,
Anlamamış gibi yapardım.