Kimi zaman kendini karanlığın sessizliğine gizleyip kapıyı içeriden kilitler, sonra saatlerce burada kalırdı. Günlük sıkıntılardan, dostlarının anlayışsızlıklarından, yakınlarının çıkarcı davranışlarından, ona sağılacak inek gibi bakmalarından, bitmeyen isteklerinden, gereksiz konuşmalardan, anlamsız ve durmadan yinelenen sonuçsuz tartışmalardan kaçar, canını sıkan her şeyden bir süre uzak dururdu. Bulunduğu her yerde varlığı duyulurken burada kendini eylemsiz bir tapınmayla yitirir, gövdesini ve geleceğini antikçağ tanrılarına kurban eder, sonra da yeniden yaratılmak için geçmişinin küllerini eşelemeye başlardı.
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.