-Spoiler- Arabasına binip gezmek en büyük sevdası olan, zengin bir aileden kalan mirasıyla yaşamaya alışmış Bihruz Bey bir gün yine bir bahçede yürüyüş yaparken karşılaştığı bir hanımefendiye sevdalanır. Başka birgün yazdığı mektupla yine o bahçeye gelir ve yazmış olduğu mektubu verir. Sarışınca bir hanımefendidir ama edebiyat yapıcam diye mektupta kullandığı ‘siyeh-çerde’ ifadesiyle kıza kara yağız dediğinden de bihaberdir. Sonraki zamanlarda yine karşılaşmak için aynı bahçeye gider ama orada tekrar karşılaşmazlar, diğer mesire alanlarını gezmeye başlar. İstanbul’da o hanımefendiyi tekrar görebilmek için her yeri dolaşır ama hiç karşılaşamazlar. Bihruz Bey arkadaşına bu durumdan bahsettiğinde Keşfi Bey o hanımefendinin öldüğünü söyler ama Bihruz Bey yalancılıkla hayatını yürüten arkadaşını tanımıyormuş gibi ona inanır ve günlerce perişan olur. Sevdiceği vefat etmiştir ama çarşı pazar gezmekten geri durmaz. Yine çarşıda gezerken sevdiceğine benzer bir hanımefendi görür biraz daha zayıfça görünür gözüne, kalabalık bir sokak olduğu için takibe koyulur. Gide gide tenha bir sokağa geldiklerinde seslenir, ablası olduğunu düşünür, kardeşinin vefatını taziye eder, mezarını öğrenmek ister. Sonra öğrenir ki o hanımefendinin hiç kardeşi yoktur ve gönlünün düştüğü asıl kişidir. Bir sevinir, bir şaşırır, sevdasına karşılık alacağını sanar ama sadece alay konusu olur ve sevdiceği yine kayıplara karışır. (Ayrıca kitabın özetinin dışında Bihruz Bey’in ve diğer bazı karakterlerin salt Türkçe’yle konuşmayıp çok sık Fransızca kelime ve cümlelerle konuşmaları beni rahatsız etti. Ama o çağı yansıtan bir özellik olduğu için kullanıldığı kanısındayım)

Araba SevdasıRecaizade Mahmut Ekrem · İletişim Yayıncılık · 201425,3bin okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sümeyra