Şeyh Yasin susmuştu. Gözleri uzaklara dalan bir sessizliğin heybetindeydi. Ebu Şenneb onu seyrederken gıbta ile baktı. Şu beyaz kefiyeli, gösterişsiz, mütevazı, sakat adam mıydı İsrail'i korkutan, ona kafa tutan? Allah'tan çok, onun korkusu vardı Şaron'un yüreğinde. Ama oydu işte, tek başına ve mefluç haliyle direnen. Her Davudî sapanın atılan taşı oydu. İşgalci askerlerin kalbinde patlayan, Tel- Aviv'i yerinden oynatan her bombanın, direnişin ve intifadanın adı, Şeyh Yasin'di.
Sayfa 241 - Dua Yayıncılık
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.