İnsan gərək heç bir zaman ölümü axtarmasın. Arzu etməsin. Ölüm bir heçlik , bir boşluqdur . Fərz et ki , insanı bir uçurumun ağzına gətirələr, qar ,tufan , şaxta da göz açmağa qoymaya. Yenə o insan daşlardan , qayalardan tutacaq, dişi ilə, dırnağı ilə torpaqdan yapışıb, qurtarmağa çalışacaqdır. Lakin heç bir vəchlə özünü uçurumun qucağına atmayacaqdır . Bu, insanın təbiətidir. Yaşamaq, yaşamaq!...
Sayfa 282Kitabı okudu
·
62 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.