Gönderi
Zamanla bildiğin her şeyi unutsan da, zihnin en sevdiklerini en sevdiğin halleriyle kazır beynine ve o kazıma işlemi ölüme dek devam eder yoksa batıverirsin o gemiyle, kaptanı olsan bile. Çocuğunu en sevdiğin haliyle kazır, resim yaparken misal daha 6 yaşında, şimdi çokça yaş almış olsa da. Ya da eşini, vişneçürüğü berjerde ayağında yün çoraplarıyla. Asla bozulmaz o görüntü adını bile unutsan, hatta yüzünü aynada...
Demans hastası birinin yaşantısına tanık olan biri dolduruverir kitaptaki o boşlukları kolayca...
Hatta biraz daha kolay olabilir onun yerine koyabilmek kendini, zihninin bulanıklığını keşfederek, haliyle biraz da acıyla...
Ben kitabı çok sevdim...
Anneannemi de çok severdim...
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.