ONSRA - Nar
*Asker-Doktor
*Geçmiş acıları
Herkesin dilinden düşmeyen, gerçeğe en yakın asker kitabı olarak nitelendirilen Onsra - Nar ile geldim. Kitap hakkında söyleyeceğim o kadar şey var ki, sığdırabilir miyim bilmiyorum.
Konusuyla başlayalım önce. Jülide Erbaş gönüllü doktorluk yapmak üzere Şanlıurfa'ya gitmeden önce bir barut kokulu bir adamla birlikte oluyor, tabi bu adamın şehir değiştirmesine rağmen yeniden karşısına çıkacağını tahmin bile etmiyordu.
Alp Aslan Şahin bir pansiyon odasında birlikte olduğu, boynunda bir asker künyesi taşıyan kadına karşı merak duygusuyla dolmuşken, son gördüğü şehirden kilometrelerce uzakta bir çatışmanın ortasında görmeyi hiç beklemiyordu.
Kitabın askeri kısımları, çatışma, dizayn vs. çok güzel işlenmişti, ancak bu da yalnızca doksan ila yüz sayfaya kadardı. Onun dışında kitabın yalnızca şişirildiğini düşünüyorum. Nereye baksam bu kitaptan bahsediliyordu, öyle bir merak duygusuna kapıldım ki ikinci kitabıyla birlikte almıştım. Kasım da okumaya başlamıştım daha yeni bitti, gerisini siz düşünün.
Yazarın yazım tarzı çok karmaşıktı. Şöyle söyleyeyim; bir pasaji okuyorum, tam oraya adapte olmuşken bir anda karakter başka bir konuya atıfta bulunuyor ve yazar ne olduğunu açıklayan bir pasaj oluşturmak yerine karakterler arasındaki diyaloğu devam ettiriyor. Tam olarak şöyleydim, oğlum bunlar ne konuşuyor ben neyi kaçırıyorum! :)) Kitaptan kopup durdum.
İlk başta hiç rahatsız etmemişti ama her yarım sayfa da bir, bir şarkının adı geçiyor, bahsi geçen şarkının sözleriyle diyaloglar kuruluyordu. Aşırılığı beni rahatsız etti ve kitabı okuyan çoğu arkadaşım bu konudan muzdaripti. Bu kitaptan kopmama sebep olan ikinci şeydi.
Ve karakterler.... Şuraya bir çığlık attığımı varsayın olur mu?
Absürt komedi gibi her karakter aşırı uçlardaydı. Alp Aslan aşırı güvensiz ve kıskanç, Jülide aşırı rahat, Melih aşırı komikti. Hepsi fazlaydı yani... Hepsine okeyim ama Alp Aslan beni kanser etti. Saçlarım falan beyazladı, kamburlaştım, yaşlandım... Geçmişinde bir kadından yara aldın diye önüne çıkan her kadın AYNI DEĞİLDİR! Jülide'ye olan güvensizliği kalbimi paramparça etti, kızın yüzüne yüzüne söyledikleri ayrıca Jülide'nin korunma yöntemi yüzünden onunda kendisini aldatabileceğini düşünmesi bende kayışları koparan son şey oldu. Kitabı duvara kaç defa fırlattım saymadım.
Hayatımda daha toksik bir karakter okumamıştım.
Tek sevdiğim şey Melih'ti, Jülide'yle iletişimi çok güzeldi. Kitap 544 sayfa, inanın 100 sayfaya kadarlık askeri yanı olmasa alıp okuyacağım bir kitap değil. Sabırla okuduysanız sıkıntı yok ama bu kadar "aşırı" karakterler beni yoruyor arkadaşlar. Empati kurmaya çalışıyorum, evet bu sebeple diyorum ama yok valla ben yapamıyorum. İkinci kitaba hemen başlar mıyım bilmiyorum. Evet karakterler bir tık düzeldi, bunun farkındayım ama biraz dinlenmem lazım.
Kitapla kalın efenim... 
Gökçen Koçan
·
1 artı 1'leme
·138 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.