Ortalama bir kitap diyebilirim. İlk gotik roman olduğunu da belirtmem lazım. Verdiği kasvetli hava hoşuma gitti. Kitapta gereksiz karakter olmaması. Az ve öz karakter olması. Hiç birinin gereksiz karakterler olmaması gayet güzeldi. Ayrıca gereksiz olaylar da yoktu. Yazar tamamen tadında bırakmış yani. Fazla etkilendim diyemem. Güzel miydi güzeldi. Ama tamamen zevk alarak mı okudum hayır. Yazarın o dönemin cinsiyetçiliğine rağmen, ki kitapta gayet hissediliyor, kadın karakterlere en az erkek karakterler kadar yer ve önem vermesi güzeldi. Sürükleyiciydi de ayrıca. Gotik edebiyata başlamak isteyenler için öneriyorum. Bundan sonrası spoilerlı. "İdeal ve mükemmel kadın" olarak lanse edilen İppolita'nın sürekli aşırı itaatkar ve pasif bir karakter olmasından ne kadar rahatsız olsam da yazarı suçlayamıyorum. Doğumundan ölümüne kadar yetiştiği ortamda iyi kadın tam olarak böyle lanse edilmişti. Karanlık çağ sonuçta. Özellikle son bölümlerde Matildanın kendisini öldüren babasını sorgusuz sualsiz affetmesine ayrı. İppolitanın da kızını öldüren kocasını bu kadar çabuk affetmesine ve hiç sorgulamamasına ayrı sinirlendim. Hikayede sevdiğim 2 tane karakter var sadece. Onlar da Teodoroyla İsabella.

Otranto ŞatosuHorace Walpole · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20171,708 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kaan