Tüm seri adına bir yorum yapıyorum. Aslına bakarsanız bir çocuk klasiği olan bu seriyi çok geç yaşta okudum, lisede. Sonra da sayısını bilmediğim kadar daha Kendimi hayal edebiliyorum, özel basım seriden biri elimde yatakta görsellere bakarak bu romanı okuyorum çocuğuma. Ona verebileceğim en büyük şeyin bilgi olduğunu biliyorum çünkü. Bu seri öylesine bir fantastik seri gibi gelebilir ama daha fazlası. Ahlak, ölüm ve sonraki yaşam gibi tabu olmuş ve işlenmesi çok zor konular yavaş yavaş işlenmiş. Bir çocuğun artık yetişkin olması ve kendi çocuklarına da nasıl miraslar bıraktığı (daha çok lanetli çocuk adlı tiyatroda) işlenmiş. Bunlar beni en çok etkileyen unsurlardı tabi. Bir romanda en çok hangi konular dikkatimi çektiyse önce ona değinirim. Olaylara gelirse, o kadar fazlalar ki, dikkatimi çekti demek yeterli değil resmen beynime işleyen kök anılardan olacaktı. Dobby’nin ve Dumbledore’un ölümü, Petunia teyzenin kıskançlığı ve senelerce onu tüketecek nefreti, lily ve petunia’nın en değerli varlıklarının çocukları olması ve gerekirse ikisinin de bu uğurda öleceği, en çok bunu düşündüm. Evet petunia da ölürdü bana göre. ben onun nefretini anlayabiliyorum, her ne kadar harry’e yaptığı haksızlık olsa da. Küçük kardeşi bir cadı olarak hogwarts’a gittiğinde ve o anne babası gibi büyüsüz bir insan olarak sıradan bir hayat yaşayacağını anladığında çocukluğu bitti, ailesinin gözlerinin ve dikkatinin her zaman lily üzerinde olduğunu da tahmin edebiliyoruz. Çocukluğa karşı çocukluk. Sonrasında bir domuzla evlenecek ve evinde senelerini tüketecekti. Petunia neden bu kadar dikkatimi çekti bilmiyorum. Hermione favorim olacaktı tabi, her şeyiyle harika bir çocuk ve kadın olacaktı. Ahlak konusu genelde Harry ve hermione üzerinden işlenmişti. En basitinden Harry, annesinin ve babasının katili olan kılkuyruğun ölümünü sağlayabilirdi ama hapse gönderilmesine karar verdi. Hermione görünmezlik pelerininin altından marketten aldıklarının karşılığını tezgaha fırlattı. İnsanlar ikiye ayrılır, güçsüzler ve bu gücü elde edemeyecek acizler. Ahlak konusu elbette voldemort üzerinde de işlenmişti. Kişisel hırslar uğruna hareket etmek, bunu nefretle yapmak, kalpsiz olmak ve saf kötülük unsurlarını bir zamanlar adı tom marvoldo riddle olan yetim bir çocukta gördük. Yapılan kötülüklerin bir amaç uğruna olduğunu görüyoruz. Kötülük felsefesi üzerinde çalışan insanların kesinlikle üzerinde durması gerek. Şimdi bir daha baktığımda ne kadar felsefi bir kitap serisi olduğunu tekrar görüyorum. Sonunda kötüler kaybeder mi? Voldemort öldü ama kaybettiğini söyleyebiliriz miyiz? Hayır, dünyanın beyaz veya siyah olmadığını, gri olduğunu göstererek savaş bitiyor. Malfoy ve ailesinin kaçması gibi unsurlar, malfoy’un türüne ihanet etmesi ama onun çok iyi kalpli bir insan olduğunu söyleyemememiz bir örnek.

Harry Potter ve Ölüm YadigarlarıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 201623,1bin okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

kirkenngard