Cümle Göğün Mavisi
"Dünya kelimelerden ibaret zannediyorsun değil mi çocuk? Oysa dilin kilidine girmediği nice kapı var, henüz bilmiyorsun."
"Her şey er geç biter, insan bitiyor üç kulhuvallah bir elham, evlilikler mutluluklar mı bitmeyecek, başlayan her şey biter, biter de, ne ağrıma gidiyor biliyor musun? Başladığım yerde olmak... Çok korkuyorum. İnsan kendinden, kürkçü dükkânı misali dönüp dolaşıp kendine varmaktan korkar mı?"
Ben yazarla çok sevdiğim hocamın yeni kalemler keşfetmeye başlamalısın, uyarısıyla çıktığım keşfetme yolculuğunda tanıştım.
Cümle Göğün Mavisi... Okurken, kendimi en "garip" hissettiğim kitaplardan biri olabilir ya. Böyle hissetmem de yazarın postmodernizmden yararlanması da oldukça etkiliydi, bence. Kitap aslında çok akıcı ve hızı düşmeyen bir kitaptı ama bir noktada okurken yorulduğumu da hissettim açıkçası. Yani ya bir şeyler eksikti ya da bir şeyler fazlaydı, bunu net bir şekilde adlandıramıyorum henüz. Bunun dışında eserin yazım tarzı, akıcılığı, yazarın görmezden gelmediği bir çok soruna yer verişi hoşuma gitti. Yer yer hiç benim görüşlerime uymayan noktalar da oldu tabii ama bir okuyucu olarak tek düze ilerlemeyi hiç doğru bulmuyorum, en azından kendim için.
Yazarın muhakkak diğer eserlerini de inceleyeceğim. Böyle böyle farklı tarzlara şans vermeye devam etmek istiyorum.
Cümle Göğün Mavisi, okurken kafası karışsın isteyen ve ne oluyor yahu modunu yaşamayı tercih eden herkese tavsiyedir!
Cümle Göğün Mavisi
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.