“Bir saniye geçti, ama sonsuzluk gibiydi. İçimde kör gereksinimlerin, değiştirilemeyen şeylerin tüm yılgınlığını duyumsadım: zamanın tutukevi; şimdi doğmak, ne önce ne de sonra; bize verilen ad ve beden; nedenler zinciri; şu adamın fışkırttığı tohum: istemeksizin babam olan; bu tohumdan dünyaya gelişim; o adamın istemeksizin meyvesi olmak; o dala bağlı olmak; o köklerde dile getirilmek.”
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.