Andrew Clements'in okuduğum ilk kitabı... Ve şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki kesinlikle aldığı ödülün hakkını veren bir yazar. Kitabı yediden yetmişe herkes okuyabilir... Yazı dili çok akıcı. Konuşmamak Gandi'nin gözünden bakıldığında çok felsefik dursa da bunu bir şekilde herkes için anlaşılır kılmayı başarmış, yazar. Ve kitap boyunca susmanın insan üzerinde yarattığı değişimleri anlatarak, bunu desteklemiş. Sanırım Küçük Prens'den sonra en sevdiğim çocuk kitabı bu oldu. İkisinin de adı çocuk kitabı ama kesinlikle yetişkin kitaplarından daha derin ve düşündürücü... *** Her şey bir sosyal bilgiler ödevi ile başlamıştı.. Dave , ödevi için araştırma yaparken: " Gandi, uzun yıllar boyunca her haftanın bir günü hiç konuşmadı, bunun zihnin düzene soktuğumun bir yolu olduğuna inanıyordu. " diye bir yazı görür ve bunu deneyimlemek ister. Ama bu deneyim onunla sınırlı kalmayacak ve Lynsey ile girdiği inatlaşma sonucu "konuşmak yok" yasağı beşinci sınıf erkek ve kızları arasında bir şeref mücadelesine dönüşecekti. Herkes yeni şeyler öğrendi ve ilginç deneyimler elde etti, yeni iletişim yolları buldu... Tabi, bu yarış herkesin hoşuna gitmedi... Bu yarışı, sorunsuz bir şekilde atlatabilmek için erkekler ve kızlar bir dayanışma kurabilecekler miydi?

Konuşmak YokAndrew Clements · Günışığı Kitaplığı · 2011303 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

E. N. A.