GÜNAH
Hayat! sen ki siyahî bir binek atısın, alnın dahi ak değil!
değil miydin yasak sütüne uzanınca ellerimizi dişleyen
kımız içince biz şahlanıp sırtından tepen
ki biz bir ağaçtan düşüp de geldik dünyaya
sırtından düşürmüşsün, ne zarar
bak! etimizde tok bir nasır gün günden kalınlaşan
bak bozuyorum ezberimi, İnsan insana değil ilk talan
gerildin ve yürüdün üstümüze şahlanarak
gerildin ve teptin gövdemizi yararak!
bir sebep arandım ki bu nasıl savaş
ne biçim suç ve ceza
bilinir ki insan, omzunda yüküyledir dünyanın
bilinir ki insan yükünü taşımak harcı değildir bir atın
ve madem insan babadan kalma bir kusurdur
insan başından bir günahla borçludur hayata
bırak ağaca dönelim!
dönelim ve başlayalım orada, kendimize ait bir günahla