Aglamak, ugradigimiz felaketlere karsi, vücudumuzda kalan son kuvvetin acı bir feryadıdır. Aglayamadigimiz zamanlar, bizde o iktidarin da artik mahvoldugu ve yerini tesirli
bir sükünete biraktigi anlardir. Bu türlü sükünet ise en siddetli elem gözyaslarindan daha gönül yakicidir.
Sayfa 35Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.