Yolumun sancılı sürecinde
Nereden ne çıkacak bilemezken
Kaygı içersinde gecelerden birinde
Kütüphane bahçesinde
Bir ağaçla konuştum
Yaşamca
Bakarak anlaştım
Onların da dili varmış
Sadece sessizlik gerekmiş
Ve sancı
Gövdesinden üç ana dal ayrılmış
Acaba buna kendisi mi karar vermiş
Küçük küçük dallar da rasgele çıkıvermiş ardından
Kim bilir ne acı çekmiş
Hangisinin nereden çıkacağına nasıl karar vermiş
Rasgele dediğime bakma bu arada hepsi de farklı yöne bakmış
Bir de sonunda tomurcuklar açmış
O an anladım
Ağaç kendini salmış