Gizlice birini sevmeyi ne güzel açıklamış
Bir gün anlaşılacağını anlatamamanın ezikliğini yaşıyordu.İnsanın içinde gizli bir sevda taşıması o kadar zordu ki.Vardı ama yoktu.Ne kadar acıtan bir durumdu bu.Bir yaraya ha bire acı sürmekti.Senin olmayan birini tıpkı seninmiş gibi kaybetme korkusu yaşamaktı. Tam karşında görüyorsun ama dokunamıyorsun. Gözlerinde kaybolmak isterken bir iki saniyeden fazla göz göze gelemiyor, bakışlarını kaçırmak zorunda kalıyorsun. Her zaman gördüğün ellerini her zamankinden daha fazla özlüyor, hiç unutmadığın gözlerini her görüşünde yeniden hatırlıyorsun. Onunla yürüdüğün yollardan onsuz geçerken bastığın taşlar içine batıyor sanki. O an ne yaptığını deli gibi merak ediyorsun ama bu düşünceden hızla kurtulmaya çalışıyorsun. Çünkü onu o kadar merak etmeye hakkın yok! Sınırlarla çizilmiş hayaller kuruyorsun. O sınırın kapılarına çarpıp çarpıp geri dönüyorsun. Kendi yazdığını kendin siliyorsun her sefer. Suda bile nefes alabilirken karada boğuluyorsun. Bir yanını toparlamaya çalışırken, diğer yanını ziyan ediyorsun. Sınırları olan hayaller o hayali kuranları gülümsetir sadece... Ama asla mutlu etmez! Ne kadar da acımasız bir masaldı, içinde senin olmadığını bildiğin başka hayata ait birini sevmek. Ona bakıyor, kendine "Seni seviyorum..." diyorsun. Hiçbir yanınla uzlaşamıyorsun. Aklın başka söylerken, kalbin başka atıyor. Ona ait kuytuların yalnızlığını çekmek ne zordu. Bir imkânsızın parçası olmak... En konuşmak gereken yerde susmak... Elindeki tek varlığın olan yokluğuna sığınmak. Onsuz olup yalnız olamamak... Hep gitmeyi düşünüp, gözlerine takılıp takılıp düşmek...
Sayfa 24 - Destek YayınlarıKitabı okudu
·
122 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.