“Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin sonbahar akşamında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz ? Niçin yanımda değilsin ? “ ön yargıyla yaklaşıp, okuduktan sonra kendime kızdığım, kitabın sonlarında yutkunamadığım, neden daha önce okumadım dediğim bir kitap oldu. Ah be Raif efendi :(
