Uzunnn zamandır Elif Şafak okumuyordum. Bir çok kitabını çok severek hatta büyülenerek okumuştum. Şahane bir kurgu yeteneği ve sade bir dili var yazarın.
"Aşk " " Ustam ve Ben " , " Baba ve Piç " "İskender " " Bit Palas " okuduğum kitaplarından.
Yeniden yazar ile buluşmak için " Kayıp Ağaçlar Adası " nı seçtim, acayip bir heyecan ve beklenti ile başladım amaaaaa maalesef tam bir hayal kırıklığı oldu benim için
Yazarın o şahane büyülü yazı şekline ne olmuş anlamadım . Çook ama çok sıkıldım, özellikle İncir Ağacının ağzından olan kısımlar daha da sıkıcıydı.
Tam havaya girmiş , harika bir roman okurken yarıda kesilip bir sürü teknik bilgi giriyor araya, büyü bozuluyor.
Kitabın bitmesine 100 sayfa kaldı , son sayfalar bari beklediğimi verse diyorum ama hiç sanmıyorum maalesef
Bu kitabın bana kazandırdığı tek şey İncir ağaçlarının donmaması için bazı coğrafyalarda kış boyunca gömüldüğünü öğrenmem oldu.