Gençlik kitapları
Geçen gün Youtube'da bir yorum gördüm. Aynen şöyleydi:
Dostoyevski Beyza Alkoç'u tek bir cümlesi ile depresyona soktuktan sonra Tolstoy ile kafes dövüşü için Gogol ile antreman yapar.
Güldüm geçtim diyemem, çünkü üzerinde duyduğum bir yorumdu. Aslında doğru bir yorum, öznel değil, nesnel. Çünkü kim ne derse desin gençlik kitapları insana güzel şeyler katmıyor ve ana fikri olmuyor. Eğer aşırı yeni genç okurları saymazsak çoğu kişi bana katılacaktır. Ama bunlar emek işi değil diyenlere katılmıyorum. Yazar her ne kadar boş şeyler yazsa bile orada bir emek var. Bana göre gençlik kitapları keyif kitabı. Yani anlamak için kafa yormuyorsunuz. Üzülmüyorsunuz veya sinirlenmiyorsunuz demiyorum. Buna şöyle örnek vereyim; benim annem kafa dağıtmak için romantik kitap okur. Bana göre gençlik kitapları aynı etkiyi veriyor. Ayrıca, anlaması kolay olduğu için yeni okurlar genelde bu tür kitaplarla okumaya başlıyorlar. Buna lafım yok. Fakat başka türler okumazlarsa, çok pardon ancak kendilerine okur diyemezler. Aynı şey tüm kategoriler için geçerli. Kitap haznesi geniş olan kişilere okur denir. Diyeceklerim bu kadar, iletimde herhangi birini/yazarı/kitabı aşağılamak istemedim, üstünüze alınmayın. Yorumlarda fikrinizi belirtmeniz hoşuma gider.
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.