Ben ardımda gülüşlerimi bıraktım,
uykularımı bıraktım,
hayallerimi bıraktım,
umutlarımı bıraktım,
duygularımı bıraktım.
Yeri geldi gururumu,
kendime olan saygımı bıraktım.
Sevdiğim, değer verdiğim insanları,
bir kardeşi,
bir babayı bıraktım.
Yaşanmamış çocukluğumu,
çokça kendimden bir parçayı… Hayır. Ben ardımda kendimi bıraktım.
Ancak, biliyor musunuz? Hiçbir zaman geçmişimi, yaşadıklarımı değiştirmek istemedim. Belki her adımımla acı çektim ama hiçbir şeyi değiştirmek istemedim. Beni ben yapan şeyleri değiştirmeyi kendime bir haksızlık saydım. Çok kez ölmek istedim ama ölmek istediğimden değil, yaşamak istediğimden, yaşayamadığımdan. Bunu yazarken fark ettim… ben ardımda kendimi açıklayacak kelimeleri bırakmışım.
(16.01.2024)
“Alıp başımı uzaklara gideyim desem
Deniz kıyısında küçük bir kasabada
Hâlâ gezinip durur mu ki gölgem?”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.