"Benim hayatımın amacı ne ve onunla ne halt edeceğim? Bilmiyorum ve korkuyorum. Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım; olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım." slyvia'nın yazdıklarını nasıl yorumlayacağımı hiç bilemiyorum. açıkcası içimden sadece üzgünüm demek geçiyor. bu hayatta kendini bulamamış, toplumun şartlarına ayak uyduramamış ve kaybolmuş karakterlerden birisi Slyvia. Sırça Fanus kitabından sonra kendisini daha iyi tanımak için yazdığı günlükleri okumak istedim. babasını erken yaşta kaybetmiş ve bu yüzden sürekli annesini suçlayarak büyümüş ve çoğu zamanını babasına olan özlemini, babası gibi göreceği erkeği arayarak geçirmiş. en sonunda da bu figür Ted Hughes olmuş zaten. her şeyden öte benim Slyvia'da en çok dikkatimi çeken özelliği her şeyi planlaması ve bunun sonunda hiçbir şey yapmaması oldu. sayfalarca, her gün, her hafta hayatta neler yapacağını düşünüyor, planlıyor, hayal kuruyor ama çoğu zaman devamını getirmiyor. bu özelliğini kendimde azda olsa gördüğüm için sanırım en çok bu etkiledi beni. hiçbir şey yapamıyor olmasınının sebebini başarısız olma korkusundan kaynaklandığını söyleyebilirim. annesiyle arasındaki problemlerinden belki de en önemlisi aslında bu. küçüklüğünden beri annesine kendisini kanıtlamaya çalışan bir kız çocuğu büyüdüğünde de bu alışkanlıkla hayatına devam eder. küçüklüğünde annesinden aferin lafını bile duyamayan birisi büyüdüğünde de bu başarısızlık hissini her zaman etrafında hisseder. Slyvia'nın gençliğinde annesi ondan her zaman öğretmenlikte veya belirli bir maaşı olan işte çalışmasını ister. Slyvia ise annesine olan inadından şiirlerine ve düz yazılarına devam eder ve yazıları reddedildiğinde buna katlanamaz. bu durum Slyvia'yı kötü etkileyen büyük sebeplerden birisi. o kadar çok şey yazabilirim ki kitap hakkında, nereden devam edeceğimi bilmiyorum. sanırım son olarak evliliğinden ve çocuklarından bahsedip bitirmek istiyorum. Slyvia'nın evliliğe ve çocuklara olan bakış açısının çoğunlukla olumsuz olduğunu biliyoruz. evliliğin, kadını kendi işlerinden uzaklaştırdığını ve kendisine ait bir alanı kaldırdığını düşünmüş. aynı şey çocuklarda da geçerli. hatta kendisinin Ted'le tanışmadan önce 'çocukla bir eve tıkılırsam deliririm herhalde ' diye bir sözü var. yazdığı şeyi yaşamış olup kendi hayatına son vermesi çok üzücü. kendisinden uzaklaşıp, Ted'in başarılarıyla ve kendisini aldatmasıyla yüzleşememiş, kendini evde bütün gün çocuklarına bakan bir kadın olarak görmeye dayanamamış ve sonunda da hayatına son vermiş. günlüklerinde Slyvia hakkında olumsuz düşüneceğim birçok şey de vardı elbette. kendisini ilk gördüğüm zamanlardaki gibi tanımıyorum artık. sanırım yazdığım en samimi kitap yorumu oldu, normalde okuduğum kitapların yorumlarına bakmayı ve fikir almayı çok severim ama bu kitapta sadece hissettiklerimi yazmak istedim. kalbime işlediğin o sözlerinle gerçekten çok değerlisin benim için Slyvia. tanımak isteyen herkesin okumasını tavsiye ederim

GünlüklerSylvia Plath · Kırmızı Kedi · 20141,090 okunma

·

1 artı 1'leme

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

esra uysal