Tutunamayanlar; Hayatımın deprem anına denk geldi. Zayıf güçsüz ayakta duramayacak ne varsa yıkılırken bir Selim tanıdım. Hayatı çatlak bardaktaki su gibi akan Selim i ....
Hiç bir zaman yok edemediği mutsuzluğu, bekleyişi, umudu; bilhassa umutsuzluğu .... Hayatımın kısa bir dönemi *beni* ydi bu. Bu yüzden okurken en çok etkilendiğim kitaplardan biri oldu. Kırıklarımın arasından sızdı Selim... Ama sonra bir Oğuz Atay tanıdım ben bu kitapta. Selim in gidişiyle bir sızı sahiplenen, bir deprem de kendi hayatında yaşayan.
Ve anladım ki -birine verdiğin (duyduğun) sevgi ne kadar büyükse hasarı da bir o kadar büyük oluyor. Bu kitabı bir deprem de siz yaşamadan okuyun....