Gözlerin koşuşturuyorken uzuvlarımda, söylesene neden nefessiz kalan ben oldum?
Ellerin turluyorken yüzümü,
Bedenin yaslanıyorken bana,
Sözlerin ok gibi delip geçiyorken ruhumu,
Bir sigara yakıyorken,
Parmak uçlarımdan sızıyorken içime sinsice,
Söylesene neden karşında titrek kalan ben oldum?
Öpülesi, sonsuz hazzın doyumu olan dudaklarında hoş bir melodi tutturmuşken,
Uğruna hiç bir kuşku sezmeden altına kapanacağım ayaklarından biri apansız bir ritimle sallanıyorken,
Boğazından usul usul sızan aksanın olmak için yanıp tutuşurken ben,
Söylesene neden cansız kalbimi kıran bir tek sen oldun?
Özgür Sema
İlk şiir denememdi. Berbatlığı normal gelebilir ahahahah. :)
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.