Japon Kafka diye de anılan 
Kobo Abe'den varoluşçu monologlarla dolu bir kitap 
Başkasının Yüzü.
Sıvı oksijen patlaması sonucu yüzünü kaybetmiş bir adamın, karısına yazdığı siyah, beyaz ve gri renklerden oluşan defterlerden başına gelen tüm şeyleri öğreniyoruz. Yüzünü kaybeden bu adamın toplum içinde görünebilmek için maske yapma girişimi ve bu maskenin gelişim sürecini siyah defterde öğreniyoruz. Her şeyden kendini soyutlayan karakterimizin kazadan sonra ilk kez toplumsal etkileşimi budur. "Sülük yuvası" diye adlandırdığı deforme olmuş yüzünde bandaj kullanmaktan sıkılmıştır. Bunun için bir maske tasarlar ve kendine yeni bir yüz seçmeye çalışır.
Bazen karakter kendisi ile etkileşimde bulunan insanlardan çaresizce uzaklaşır ve kendini savunmasız bir durumda bulur. Hayal kırıklığına uğrar ve bunu tanıştığı herkese ifade eder ve daha da kötüsü, iletişim kuramaz, yabancılaşmış hisseder ve anlaşılmak ister.
Öyle bir an gelir ki, son derece gerçek özelliklere sahip bir maske tasarlamayı başardığında, onu kendi özerkliğine sahip bir varlık olarak tanımlamaya başlar. Aslında maskeden sanki başka bir karaktermiş gibi üçüncü şahıs olarak bahseder.
Genel anlamda kitabı beğendim. Yazardan okuduğum ikinci kitap ve okuduğum diğer kitabı olan Kumların Kadını'na göre çok daha başarılı buldum. Şimdiye kadar okuduğuma göre yazarın, özgün bir kalemi olduğunu düşünüyorum.
·
103 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.