1944/Denizli doğumlu yazar, 1977' de öykü yazarak edebiyat dünyasına giriş yapmış. Gazi Eğitim Enstitüsü Resim Bölümü mezunu. Öykü ve roman ağırlıklı olmak üzere anı ve deneme türünde kitaplar da yazmış. Kitapta Gölgede Kırk Derece, Sırça Sözcükler, Uzun Ölüm, Adını Anmamaya Ant İçiyorum,Şeyler ve Düşler, Evin Kadını, Kara Delik, Çalıkuşu, Üçüncü Kişi olmak üzere 9 öykü var. Resim mezunu oluşunun etkisi olsa gerek doğa ve kişilerin iç dünyasıyla ilgili betimlemeleri çok güzeldi. Seçtiği sözcükler, yaptığı benzetmeler, söz sanatları gayet güzel ve etkileyiciydi. Cümle kurgusu ve sözcük seçimiyle birikimini de tarzını da göstermiş okura. Öykülerindeki kahramanların büyük çoğunluğu kadındı. Erkeklerden kazık yiyen, yanlış evlilikler yapan, hayatta görünür olmak için mücadele eden,eşiyle iletişim kuramayan, gerçek aşkın imkânsızlığını bizzat yaşayan, mutsuz kadınları, kadınlık hallerini anlatmış yazar. Kadından kadınca öyküler ya da kadınca hayatlar dense teşbihte hata olmaz. Öyküleri çok kıvamındaydı. Ne uzun ne de kısa diyebileceğim kendine özgü bir ölçü geliştirmiş yazar. Çok ölçülü buldum. İnci Aral bir kadın olarak kadınların iç dünyasını, gelgitlerini, mutsuzluklarını, hayallerini başarıyla anlatmış. Yalnız anlattığı örneklerin çoğu olumsuzluklarla kuşatılmış bir hayatın tutsakları olduğu için, mutlu kadın yoktur diyecek kadar da karamsar bir tablo çizmış. Abartı var mıydı peki? Öykülerindeki acı gerçeklerin abartı olduğunu düşünmedim asla. Az bile söylemiş diyebilirim. Öykülerdeki erkek karakterler de kadınların hayatını mahveden, olumsuz tiplerdi. Bir öyküsünde bu gerçeği şu şekilde ifade ediyordu karakter: Benim için huzur, erkeksiz bir dünyada mı mümkün artık yoksa? Aslında yazar erkeklerin de iç dünyasını iyi anlatmış. Erkeklerin davranışlarının arkasında yatan temel nedenleri, erkeklerin "kendince" gerekçelerine de güzel bir açıdan yaklaşmış, Yalnız o davranışları anlamaya yönelik çabalar, erkeklerin kadınların hayatındaki yıkıcı etkileri azaltmıyordu. Galiba sorun tüm öykülerinde derde derman denilebilecek bir tanecik olsa bile olumlu bir erkek karakter bulunmaması. Karakterlerin psikolojik tahlillerini okurken yazarı *dişi Ahmet Altan* gibi hissettim. Karakterleri akılda kalıcıydı. Özellikle kadın-erkek ilişkilerini, ailedeki iletişimsizliğin vahim sonuçlarını merak eden, kadın dünyasına farklı açılardan da bakmak isteyenlerin zevkle okuyabileceği türden öykülerdi. Kimi yerlerde her şeyi bırakıp, her şeye *yeniden başlama güç ve cesareti verdiren* öykülerdi de. Her şeye rağmen umudu ve direnmeyi salık veren karakterler vardı. Kesinlikle öneriyorum. Edebiyatımızın bu renkli ve üretken yazarıyla tanışın bi an önce!

Gölgede Kırk Dereceİnci Aral · Kırmızı Kedi Yayınları · 2014206 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.