insan nefes aldığı sürece ihtiyaçları bitmez ta ki son durağa varıncaya dek,bu geçirilen süreçteyse kendisinin her şeyin en güzeline layık olabileceğini düşünür ve bunun için çabalar. Çabanın boş olduğunu genelde sağlıkla alakalı sıkıntılar baş gösterdiğinde fark eder. Oysa insan sade bir yaşantıyla daha iyi fırsatları edinebilir. Ama tam bu esnada insanların çeşitliliği giriyor araya ; herkes farklı bir renkle hemhal olmak istiyor. Ne yazık ki insanların azınlığı aynı renge sahip olarak adaletli bir payda yapılmasından yana diğer bir azınlığı belirli renklerin kimseye verilmemesinden yana kalan diğer kesimse pek fikir belirtmezler ve önlerine ne konsa yerler, akıllı mı denir bunlara ? Bilemeyiz,hiç bir şeyin özünü Allah’tan başkasının bilemediği gibi..
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.