#yusuf
Şuan kardiyoloji polikliniğine geldim.
Tabi herzaman geldiğim yer fakat çok yabancı hissettim şuan istemsizce.
İnsanlar suskun kederli ve bir o kadar umutsuz kimisi oturup duvara bakıyor kimisi kafasını kendisine yaslayıp gözlerini yumuyor.
Çok ağır bir durumu bilmem ama hiç iyi olmadığı kesin.
Alışkınım aslında ama kendimi yabancı hissediyorum bura da onca yıldır aynı bölüme geldiğim zaman farklı hastaneler olsa dahi bu kadar yabancı hissetmedim.
İnsanlar büyüdükçe mi anlar herşeyi yoksa anladıkça mı büyür!
Hala anlamış değilim,derdim bana yeter diyorum fakat başkalarının derdini düşünmeden.
··
546 görüntüleme
Şuan duanıza ihtiyacım var.
Çünkü şuan 2.doktoru bekliyorum özel olarak bakılacak bana.
Tvr li hasta olduğum için şuan bişiler dönüyor baya strese girdim anlamadım.
Allah şifa versin… benim dedem bir haftadır hastanede yatıyor. Nöbet geçirdi,vücudunun tamamı felç oldu, daha sonra bir kısmı tutmaya başladı,arada ateşi çıkıyor… bir hafta öylesine bir zaman ki hastane koridorunda gerçekten bahsettiğin şeyler oluyor. Herkes ağlıyor babam,amcamlarım,babaannem ve dahası…. Herkes suskun biri birinin gözüne bakınca ağlıyor. Hastane koridorları tıklım tıklım dedemi bekliyorlar bir çok yerden gelenler var. Öyle geçiyor ki bu zamanlar… dualar okunuyor, sabah akşam ama işte…babam hele o konuşkan neşeli şakacı adam gitmiş yerine bir ruh gelmiş…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.