·
Puan vermedi
Kitap gerçek bir savaşın içerisine yerleştirilmiş hem gerçek hem de kurgu karakterle bezenmiş bir kitap. Savaş, Rus-Fransız Savaşı. 1805-1812 yıllarındaki savaşı anlatıyor. Ama kitap 1820 yıllarına kadar bizi getiriyor. Dünyanın en büyük komutanlarından Napolyon un dönemini anlatıyor. Napolyon u Tolstoy un sevmediğini kitabı okuyan herkes anlamıştır.
1863 te yazmaya başlayan yazarımız kitabı sadece 6 yılda bitirebilmiş. Yani böyle devasa 1850 sayfalık bir eser sadece 6 senede oluşmuş. Kitapta bilinen 550 tane karakter var. Yüzde 3 ü Fransızcadır. Romanı yazmak için yaklaşık 60 kaynağı okuduğu düşünülmektedir. Ama sivrilen tabii ki ve beni çok etkileyen karakterler oldu. Onlardan birazdan bahsedeceğim. Karakterler ile ilgili olarak tespit ettiğim bir nokta var. Hepsi kitabın içerisinde değişim sağlıyor. Kötü biri gibi gördüğün hamile eşine kötü davranan Prens Andrei yi, ilerleyen sayfalarda babası tarafından sürekli ezildiği için ve vatansever duruşundan dolayı seviyor oluyorsunuz. Yada tam tersi Kontes Natasha yı kitabın başında seviyorken, Andrei yi terk ettiğinden ve güçlü bir kişi duruşu gösteremediğinden dolayı sevmiyor ve kızıyor oluyorsunuz. Bu çok gerçekçi bir anlatım katmış kitaba. Bayıldım. Anatole mesela berbat bir karakterdi. Ama savaşta bacağını kaybettiğinde bir parça onu bile sevmeye başlıyorsunuz. Babasından dolayı böyle bir adam oldu, çıktı. Belki bir şansı daha hakediyor haa diyorsunuz. Bu geçiş kitabı kusursuz bir gerçeklikte ilerletti.
Öne çıkan karakterler; Prens Andrei , Kont Nikolai, Kont Pierre , Kontes Natasha ve Prenses Marya. Allah sizi bildiği gibi yapsın, artık ben yorum bulamıyorum denilecek karakterlerde Helen ve Anatole idi. Helen ismi acaba Truva savaşında rahat durmayan ve ortalığın karışmasına vesile olan Helen e bir gönderme miydi bilemeyeceğim. Ama oladabilir. Çünkü bu hanımefendi de rahat durmayangillerden.
Kitapta, Tolstoy un kaderci bir anlayışa sahip olduğunu net bir şekilde görüyorsunuz. Kitapta elde edilen başarı ya da başarısızlık her neyse bir yetenek veya iradenin değil, tamamen tarihi altyapının bir yansımasının örneğidir.
“Sadeliğin, iyiliğin ve doğruluğun olmadığı yerde büyüklük yoktur.”
“Mutlu olmak için ne gerekir? Sessiz aile hayatı... insanlara iyilik yapma fırsatıyla birlikte."
İyiliğe ve sağlıklı bir aile hayatının şart olduğuna Tolstoy kitapta devamlı girmiştir. Bence de ikisi de hayatta elde edilebilecek ve bizi manevi olarak yumuşatabilecek iki önemli unsur. Geçenlerde bir psikiyatrist ile konuşurken kendisi bana şu cümleyi söylemişti ve aşırı hoşuma gitmişti: "Kendini yapmış olduğun işte ne kadar geliştirirsen geliştir, o işte ne kadar iyi olursan hatta marka haline gelirsen gel, eve gidip de bunun gururunu ve onurunu yaşayabileceğin, takdir edecek seni bir ailen yoksa bunun pek bir anlamı yoktur." Umarım herkes aile kavramının değerini biliyordur. Özellikle Prenses Marya, Prens Andrei ve babası ile ilgili bölümlerde bunu net bir şekilde gördük. Aile her şeydir, tamam doğru ama sağlıklı bir iletişimdeki aile her şeydir.
Savaş ve Barış kitabını yazdıktan sonra Tolstoy çevresine bir daha bu kadar detaylı, saçma, önemsiz, uzun kitaplar yazmayacağım demiştir.
3 karaktere bence parantez açmak lazım. Natasha, Pierre, Andrei. Üçüde Tolstoy un muhteşem karakter çizimlerinin harika örnekleri. Bana kalırsa özellikle Pierre karakteri edebiyatta önemli bir iyi niyetli, saf insan portresinin en iyi örneklerinden birisi olabilir. 
Budala kitabındaki başkarakter Prens Mişkin geldi gözümün önüme. O da benzer bir masumiyetteydi.
Andrei, karakterine ne deseniz az Anatole elini vermesi, Natasha yla terk ediliş konuşmasındaki duruşu, vatanseverliği, babasına olan sonuna kadarki tahammülü mükemmeldi. Hikayesi özel bir karakter. Duruşu olan bir adam. Ama sevgisiz yetiştiğini hem hamile olan eşine, hem de oğluna tam veremediği sevgisinde sürekli gördük. Yukarıdaki aile mevzusuna tekrar girmeye gerek yok. Sağlıklı bir aile her şey evet.
Natasha saf ve güçsüz bir karakter örneği idi benim için. Karar verme özelliği zayıftı. Ayrıca her gülümseyene el sallaması da onu yine basit bir karakter haline benim nazarımda getirdi. Andrei ye yaptığını unutamayacağım. Çok önemli bir konuya aslında parmak bastı. Hata bir kere yapılırsa affedilir mi? Çok büyük bir hata da olsa, pişmanlık varsa bu bir kere yapılan bir hata olduğundan affedilmeli mi? Buna benzer soruların cevaplarını elbette kişilerin muhattabı vermeli ama samimiyet ve pişmanlık bu konuda çok önemli.
Kitabın adı bu arada Dünya ve Barış da olabilirmiş. Çok fazla tartışılmış. Ama bana kalırsa kesin Savaş ve Barış. Çünkü kitap bitti ve cuk diye oturuyor. Mir kelimesinin Rusçada iki anlamı varmış. Evren, toplum, dünya bunlardan bazılarıymış. Ek bilgi olsun.
Time dergisine göre en iyi 3, BBC ye göre ise en iyi 20. gelmiş geçmiş kitaplar arasındaki kitaptır. Bana kalırsa klasiklerin ilkleri listesine uzak bir kitaptır ama çok çok iyi bir kitaptır.
Kitaba puanım tabii ki 10.
··
10 artı 1'leme
·7,2bin görüntüleme
Çok güzel bir inceleme olmuş ama okuyunca aklım Budala romanında kaldı . Okumayı düşündüğüm ama bir türlğ okuyamadığım bir kitap . 2024 listeme ekliyorum hemen .
Öneririm kesinlikle. 🙏🏾
1 sonraki yanıtı göster
Çok güzel bir inceleme olmuş, emeğinize sağlık. Birçok yerde ben de sizinle aynı şeyleri hissettim. Mesela Pierre’i ben de okurken Prens Mişkin’e benzetmiştim, bunu sizden de duymak çok hoşuma gitti🤭 Kitaptaki karakter değişimlerine ben de mest oldum; muazzamdı, tıpkı hayattaki gerçek insanlar gibiydi. Benim bayıldığım bir diğer nokta da savaş sahneleriydi. Bir cümleyi okurken gözüm diğerine kayıyordu heyecandan😂 Yüksek bütçeli bir savaş filmi tadındaydı. Benim favori karakterim Andrey ama Pierre ve Marya’yı da çok sevdim. Daha söyleyecek çok şey var o yüzden sunum gününü sabırsızlıkla bekliyorum🤩 6 Şubatta görüşmek üzere 👋
10 dakika yerine 2/3 dakikada okudum
Çok güzel bir inceleme olmuş 😇
Prens Andrey en sevdiğim karakterdi. Sonu öyle olmamalı yaşamalı ve mutlu olmalıydı.
Pierre nin oh be özgürüm dediği yerde Helenin öldüğünü öğrenmişti ve esir değildi. Bende orda koca bir oh be demiştim 🤣🤣
Helen ve Anatole yorumunuza bayıldım tam benim cümlem 😃😃
Ama ne yalan söyleyeyim 😂
1 sonraki yanıtı göster
Emre Bey fevkalâdenin fevkinde bir inceleme yazısı olmuş.Tebrik ediyorum.🙏👍👏👏👏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.