Bir anda onlarca yaş ileri gidiyor ve ağaran saçları sarkmış karnı ve düşük omuzlarıyla size somurtan bir ihtiyar görüveriyorsunuz her gün baktığınız kenarları yaldızlı aynada. İş bu ya bir de kenarda bir bardakta iki çene size gülümsüyor. Şaşakalıyorsunuz her zaman dikkat ederdiniz ya giyiminize, bugün karşınızda bir paspal var. Ne bu hal! Yıllardır yanınızdan ayrılmayan kimi zaman seyahat yastığı kimi zaman baston bazense gözlerinizdeki nemi silen bir oyalı mendil bellediğiniz canınızın parçası yok. Yüzünüzü iki kenara silkiyorsunuz ama bu defa ellerinize kayıyor başınız. Hani o titreyen ellerinize. Eviniz değil burası! Yoksa eviniz mi. Benziyor aslında. Peki şu kenarda oturan kadın? Anneniz mi yoksa. Yok canım! Size kızınız olduğunu söylüyor bir de ! UTANMAZ! Öyle ya Kızınız olsa bilirdiniz, kızınız olsa bilirdi....... Bazen tekrarlara düşüyor bu kitap tıpkı sürekli daha az evvel söylediğini unutan bir ihtiyar gibi. Ama asla yaşlı değil. Cihan Aktaş'tan güzel bir öykü. İyi okumalar :)

Kızım Olsan BilirdinCihan Aktaş · İz Yayıncılık · 201577 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rüveyda Yavuz