Gönderi

H.K. 80
Hayatla aramda ince bir cam var.Açıkca görmeme ve anlamama rağmen,dokunamıyorum hayata.. Hüznümü akıl çerçevesine sığdırmak mı? Akıl yürütmek çaba harcamak anlamına geliyorsa,bu neye yararki? Hem zaten,insan üzgünken elini bile oynatamaz.Sıradan hayatın vazgeçmeyi çok istediğim o hareketlerinden bile vazgeçemiyorum.Vazgeçmek çaba istiyor çünkü,bende ise cesaret verecek küçücük bir ruh bile kalmamış...
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.