Bir buçuk yüzyıldır Rus generallerin işgalciye karşı genellikle bir "İskit stratejisi" izlediğine, yani imparatorluk tebaasının işgalcinin ihtiyaçlarını karşılamayacağı düşüncesiyle bilerek düşmanı ülkenin harap olmuş iç bölgelerine doğru kasıtlı olarak çektiğine inanılıyordu.