Kalkıyorum sabahın 5'i. Herşey aynı. İçimdeki hislerin adı bugün biraz daha karmaşık. Mesela diyorum, mesela bugün ki aile sevgisi neye benziyor? Bilemiyorum, bilmek istiyor muyum? Bilmiyorum. Ben sadece bilemeyen tarafımı seviyorum. Çok işim var bugün, biliyorum. Kalkmam lazım ama beş dakikadan ne olur ki? Başımda bir anne yok kızsın, bir baba yok mesela bana seslensin ya da bir kardeş.. Öylesine yalnız yaşıyorum. Açıyorum tekrar gözlerimi, eh be diyorum, eh be bak sen şu işe saat daha 6 bile değil. Kim kalkar ki bu saatte.
Hazırlanıyorum, çıkıyorum evden. Sokaklar sessiz. Kimsecikler yok. Tabii kim olacaktı bu saatte burada. Bak diyorum tekrar, bak sen şu işe kocadın gittin sen bu dünyadan be ihtiyar.
Az daha gezeyim diyorum, az daha. Sonra giderim eve diyorum. Öylece geziyorum. Kimse yok, ses yok seda yok. Bir tıkırtı duyuyorum, bi kedi. Ufacık. Sende mi yalnız kaldın diyorum miyavlıyor bana. İçim el vermiyor onu orada, öylece bırakıp gitmeye. Yok mu senin anan küçük şey diyorum, yine miyavlıyor. Anlaşıldı diyorum senin de kaderin benim gibi gel diyorum, gelde seni önce doyuralım sonrasına bakarız diyorum. Tekrar miyavlıyor, yeşil gözleri titrek bakıyor. O da sevindi biliyorum. Alıyorum onu da dönüyorum eve doğru. Bugünün dünden farkı da sen ol diyorum. Senin adın Farklı olsun diyorum, Farklı. Nede yakıştı sana bu isim.
Bir süre daha benimlesin diyorum Farklı'ya. Miyavlıyor. Galiba o sadece miyavlıyor..
··
113 görüntüleme
İyi geceler çocukluğum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.