"Harese nedir, bilir misin oğlum? Arapça eski bir kelimedir. Bildiğin hırs, harika, ihtiras, muhteris sözlerine buradan türemiştir. Harese şudur evladım. Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani. Ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzın da yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar , kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamazsın ve engel olunması kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir. Demin de söyledim , hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir. Bütün Ortadoğu'nun âdeti budur oğlum ,tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur."
Sayfa 46Kitabı okudu
·
105 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.