“Şirin, kalk hadi! Çok uyudun!” diyerek perdeyi sonuna kadar açtım.
“Ya, yapma Anıl! Lütfen! Azıcık daha uyumak istiyorum. Kapasana şu perdeyi!”
“Yat yat, hadi izin verdim. Ama on dakikacık.”
“Bak bir daha kalmam burada sizinle.”
“Tamam tamam! İstediğin kadar yat. İstesen kahvaltını da tepsiyle yatağına getireyim...”
“Yok artık, daha neler.”
“Öyleyse kalk da kahvaltıyı hazırlayalım.”
“Hani on dakika daha uyuyacaktım? Of, zaten uykum da açıldı. Çok fenasın!”
Sayfa 89Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.